W PŁATKACH RÓŻ

 .
Jest całkiem pokaźna gama kolorów, których nazwy mówią mi tyle co tytuły gier komputerowych czyli nic. I tak kochani na ten przykład wymienię pierwsze z brzegu: grynszpan, eozyna, minia, marengo, siena palona, ugier, umbra czy tycjan. Szczęśliwie są też barwy o wiele mówiącej nazwie jak majtkowy czy świniowy. Dziś Zbynio dorzuca własne propozycje pt niebowy i żabowy. Ostatnio wspominałam Wam, że przedstawiamy za pomocą mimiki twarzy stany takie jak ziemniakowść czy baletnicowość. Okazuje się jednak, że kreatywność małych ludzi sięga zdecydowanie dalej. Czasem budzę się nocy, bo mam koszmary, że ta kreatywność jest bezgraniczna…

Odnoszę wrażenie, że moje życie to nieustanne skakanie, dzieci wstają w podskokach, witają ziewające słońce, ćwierkające ptaki, piejące koguty i sąsiadkę nawołująca kota, skacząc biegną do kuchni i jedzą śniadanie, skocznym krokiem idą rysować, tańczą skacząc, a ja skaczę koło nich cały dzień. Skaczemy na spacerze, podczas gotowania i sprzątania, skaczemy bez końca, cały dzień, ok 19.00 zawsze wymiękam, a dzieci skaczą z poranną energią! Chcą tańczyć! Mamo, włącz nam panią z czerwonymi włosami (Rihanna, Only girl), mamo włącz nam panią z cukierkami (Katy Perry, California gurls)!! Nie!!! Zaraz idziemy spać, czas się wyciszyć, o tej porze nie słuchamy muzyki! Wyskakujcie stąd, albo ja wyskoczę przez okno! Skoczków z Ferrainowa nic nie zraża, Zbynio łapie z kredki, z zapałem coś tworzy, po chwili wskakuje do pokoju krzycząc „już mam Ąfelku! Mamy muzykę, sama nam napisałam!”. Na pomiętej kartce papieru widzę koślawą pięciolinię, po której skaczą lekko upośledzone nuty. Zbynio śpiewa, a Ąfel skacze po łóżku w rytm zbyniowej arii. Powłócząc nogami wracam do salonu, już nie mogę się doczekać aż skrzaty w podskokach pójdą spać…

Skoro dziś mowa o kolorach, wybaczcie moją bordotematyczność.