SARA WIELKI PŁASZCZ

Gdybym miała opisać, w jakich ubraniach czuję się najlepiej, to zdecydowanie w takich, w których mogę się trochę zgubić. Przydługi rękaw, luźna koszula, duże spodnie, wielki płaszcz. Moje indiańskie imię brzmiałoby Sara Wielki Płaszcz.
W mojej szafie królują większe rozmiary i muszę przyznać, że dobraliśmy się z mężem idealnie – on kocha rzeczy dopasowane. Z powodzeniem mogę mu coś podkraść, chociaż jest rosłym chłopem, a on bez problemu może pożyczyć coś ode mnie. Kiedy moja teściowa segreguje pranie, nigdy nie wie, co jest czyje, chociaż zasadniczo, jeśli coś jest w rozmiarze S, to na 100% należy do mojego męża, bo wiadomo, że ja kupuję wszystko M,L,XL.
A więc ubrania, w których można się zgubić, albo nawet schować, w których zmieści się pół rodziny, sąsiadka, koza, wszystkie problemy i nadprogramowy deser.
Oczywiście zdarza mi się obandażować jakimś obcisłym ubraniem, ale zazwyczaj czekam tylko, aż będę mogła wziąć oddech XXL i zatrzasnę się z powrotem w jakimś nieforemnym pokrowcu.

Co jeszcze z ubraniowych dziwactw?
Kiedy coś mi wyjątkowo podpasuje, noszę to do znudzenia. Piorę, noszę, piorę, noszę. Było tak już w czasach podstawówki, kiedy miałam ukochane białe (!) dżinsy. W zimie musiałam prać je prawie codziennie, ze względu na błoto. To jeszcze nie wszystko, bo potrafiłam założyć je prawie całkiem mokre. Schły na moim tyłku w autobusie (Mamo, przepraszam, że dowiadujesz się o tym w ten sposób!)
Poza tym MUSZĘ mieć buty ze szpiczastym noskiem. Ta zasada obowiązuje wszystkie buty poza obuwiem sportowym. Po prostu nie ma opcji, że założę cokolwiek innego, bo czuję się jak kaczka.
I niestety, choć kocham góry, pochłaniam wszystkie biografie himalaistów, marzę o zobaczeniu na żywo Annapurny, to nie zostanę himalaistką z dwóch powodów – bo noszę za długie paznokcie oraz buty trekkingowe mają kulfoniaste noski, w których źle wyglądam.

Jestem ciekawa, jakie Wy macie fisie ubraniowe!

płaszcz – Reserved % | koszula – Pepco | spodnie – Zara % | pasek – lumpeks | torba – Wojewodzic