POGODZIŁAM SIĘ Z MIMOZAMI

Pogodziłam się z Mimozami.
Początkowo dlatego, że żółty pasował mi do sukienki, a potem zrobiło mi się ich zwyczajnie szkoda. Bo od zawsze traktuję je, jak posłańców przynoszących ponure jesienne wieści. Tymczasem one przychodzą na świat u schyłku lata, dostają jakieś marne letnie ochłapy, skrawek jesieni i tyle!
Tylko przez moment się żółcą, ale za to jak! Może po prostu wiedzą, że lato nie jest im dane raz na zawsze, że jest tylko gościem w pośpiechu pijącym herbatę. Że muszą je chłonąć z całych sił, że nie można odkładać go na później.
Więc pogodziłam się z Mimozami. Postanowiłam zwracać się do nich wielką literą i poszperałam w ich życiorysie. I nie zgadniecie co! Są roślinami tropikalnymi, wiodą spokojny żywot w Ameryce Południowej i są bardzo czułe na dotyk. To całkiem jak ja! No prawie, bo ja mam męża z tropików i też jestem czuła na dotyk.
No więc wybaczcie Mimozy, że tyle lat traktowałam Was z góry, udawałam, że Was nie widzę i na Wasz widok trzaskałam drzwiami.
Ostatecznie przypominacie mi tylko o tym, że lato nie jest mi dane raz na zawsze. Bo może gdyby było, to przestałabym zwracać na nie uwagę. Może przestałoby mnie cieszyć, może bym uważała że mi się należy i tyle.

Fajnie, że jesteście Mimozy. Dziękuję, że wystąpiłyście w moim bukiecie i użyczyłyście wizerunku do zdjęć.

Pogodziłam się z Mimozami. Z Jesienią pewnie też się kiedyś pogodzę.

sukienka – Mango | biustonosz – Lana Nguen